Koku; Türk Dil Kurumunun Güncel Türkçe Sözlüğünde “nesnelerden yayılan küçücük zerrelerin burun zarı üzerindeki özel sinirlerde uyandırdığı duygu”, Tat sözcüğü ise; canlıların besinlerdeki uçucu olmayan bileşikleri damak, boğaz ve dil yüzeyindeki mukoza noktaları aracılığıyla algıladığı duyum olarak tanımlanmıştır. Sıklıkla bu ikisi ile karıştırılan bir de Aroma sözcüğü vardır ve bu sözcüğün kökeni eski Yunanlılara kadar uzansa da Türkçeye Fransızcadan geçmiştir. Anlam olarak da koku ve tat sözcüklerinin bir bileşkesini ifade eder. Kokuların çoğu, bir çok aromatik içeriğin bir kombinasyonudur. Bu içerikler ya doğadan elde edilmekte ya da bilimsel yöntemlerle üretilmektedir. Bu tasnifte doğal yöntemleri de; öz, reçine ve mutlak olarak üç başlık altında saymak mümkündür. Öz, bitkilerden damıtma ya da…